Gezgin...

Bir zamanlar bir adam varmış.. Bu adam yaşamanın zorluklarından devamlı şikayet edermiş.. Bir gün yaşamaktan yorgun düşmüş ve o gün bir yolculuğa çıkmaya karar vermiş.. Gezmiş, dolaşmış, misafir olduğu şehirlere, insanlara derdini anlatmış.. Kimse derdine derman olamamış ama.. Ama kararlıymış kusursuz bir yaşama kavuşmaya.. Sadece kendisi için de değil, tüm insanlar içinmiş çabası.. Yine bir gün soluklanmak için durduğu şehirlerden birinde bir gezginden bahsetmişler.. Tüm dünyayı gezmiş, her şeyi, her yeri öğrenmiş birinden.. Onu aramaya koyulmuş.. Sora sora bulmuş da bu meşhur ama isimsiz gezgini.. Deniz kenarında balık tutmaktaymış.. Yanına yaklaşmış, kendini tanıtmış ve derdini anlatmış.. Ama gezgin onun geldiğinden bihabermiş gibi oltasıyla ilgilenmeye, balık tutmaya devam etmiş.. Derdini anlattığında, sözleri tükendiğinde ise gezgin bu adama bakmış ve ona bir yerden bahsetmiş.. Bu yer ona ilaç olacak, yaşamın bütün zorluklarından arınmasına yardımcı olacakmış.. Gezgine sonsuz teşekkürlerini sunup yola koyulmaya karar vermiş.. Arkasını döner dönmez gezgin:

"Oraya vardığın zaman şunu sakın unutma: ne istediğinden emin ol.. Atacağın adımların geri dönüşü olmayabilir.."

Bunu unutmayacağına dair söz verdikten sonra yola devam etmiş.. Uzun yollar gittikten sonra ucu bucağı görünmeyen bir çölde bulmuş kendini.. Nereye devam edeceğini bilemediği bir zaman gelmiş ve o sırada önünde bir kapı belirmiş.. Kapıda şu sözler yazılıymış: "KORKULARINI GERİDE BIRAK.."

"İşte bu.." demiş adam, korkularından kurtulmaya hazır.. Geçmiş kapıdan ve çöl birden karanlık, ürkütücü bir ormana dönüşmüş.. Yaşlanmış ağaçların arasında ejderha nefesleri duyuyormuş sanki.. Attığı her adımda ayaklarına örümcek ağları takılıyor, yılanlar ve çıyanlar yürümesini zorlaştırıyormuş.. Karanlık onu içine alıyor, nefes almasını güçleştiriyormuş.. Ama yine de devam etmiş yoluna.. Daha fazla devam edemeyeceğini düşündüğü anda ise yemyeşil bir düzlüğe varmış.. Başarmış sonunda.. Korkularını geride bırakmış.. Şimdi ne olacak diye düşünürken önünde başka bir kapı belirmiş.. "ENDİŞELERİNİ GERİDE BIRAK.." yazılıymış burda da.. Devam etmiş tabi.. Bu defa çevresini sorumlulukları kuşatmış.. Çevresine karşı, kendine karşı, yaşama karşı olan sorumlulukları.. Geleceğinden duyduğu kaygılar aklında fır dönmeye başlamış.. Bir gün fazladan yaşamak için, açlıktan, susuzluktan ölmemek için yorgun düşene kadar çalıştığı, çabaladığı zamanlar gelmiş aklına.. Yaşamın zorluklarından arınmayı bırak, yaşamaktan korkar olmuş o an.. Ama devam etmiş yoluna.. Bu karara varır varmaz ise çevresini kuşatan bütün endişeler yavaş yavaş uzaklaşmış, sessizlik hakim olmuş uçsuz bucaksız çöle.. Birkaç adım atmış ki bir kapı daha belirmiş önünde.. "ÜZÜNTÜLERİNİ GERİDE BIRAK" yazılı bir kapı.. Karşısına çıkacaklardan çekinerek adım atmış kapıdan içeri.. O anda sevdiklerini görmüş.. Bıraktığı gibi değilmiş hiçbiri.. Bir tül gibi saydamlarmış.. Dokunmak istemiş, yapamamış.. Gözlerine baktığında ise bomboş bakışlarla karşılaşmış, o an anlamış hepsinin öldüğünü.. Gözlerinden yaşlar boşanmaya başlamış.. Ağlamış ağlamış, yola devam etmek istememiş.. Geri dönmek istemiş, kapıdan geri çıkmak.. Ama mümkün değilmiş.. Gezginin sözlerini o an hatırlamış: "Attığın adımların geri dönüşleri olmayabilir.." Kendini yerlere atmış, saçını başını yolmuş, ağlamış, sızlamış.. Sonunda elinde başka şans kalmadığını anladığında ise yoluna devam etmiş.. Eh, başarmış da.. Üzüntülerini, göz yaşlarını gerisinde bırakmış.. Biraz yürümüş, derin derin nefesler almış, gücünü toplamaya çalışmış.. Kendini hazır hissettiğinde ise bir tane daha kapı belirmiş önünde: "ACILARINI GERİDE BIRAK" Korkmuş korkmasına ama artık geri dönemezmiş.. Girmiş kapıdan içeri.. Biraz yürümüş.. Çevreden gelen ürkütücü sesler haricinde tehlikeli görünmüyormuş ortalık.. Bir anda duyduğu o ürkütücü sesler yükselmiş, yükselmiş.. Çevresine baktığında üzerine koşan vahşi hayvanlar görmüş.. Koşmaya çalışmış ama hem kaçamayacak kadar yorgunmuş hem de hayvanlar kat be kat daha hızlıymış ondan.. Sonunda hayvanlardan biri dişlerini adamın bacağına geçirmiş.. Çığlıklar atmaya başlamış düştüğü yerden.. Düştükten sonra ise 3-5-6-7 derken 10'dan fazla hayvan çevresini sarmış.. Pençelerini, dişlerini geçirmeye başlamışlar.. Vazgeçmek üzereymiş artık.. Bir anda bütün geçtiği kapılar gelmiş aklına, burda pes edemezmiş.. Bir faydası olmayacağını düşünse de ayağa kalkmaya çalışmış, savaşmış hayvanlarla.. Ayağa kalkabildiğinde ise o vahşi hayvanlar kuyruklarını bacaklarının arasına sıkıştırıp gerisingeri kaçmaya başlamışlar.. Onların kaçtığını görmüş ama artık hiçbir şeye dayanacak gücü kalmamış.. Tam dizlerini üzerine çöktüğü anda önünde son kapı da belirmiş: "YORGUNLUĞUNU GERİDE BIRAK" Kapıyı görür görmez: "İşte buna hazırım.." deyip ayağa kalkmış ve kapıdan geçmiş.. Ama önündeki yol birden dikleşmeye başlamış.. Düşmemek için yürümüş, yürümüş.. Yol dikleştikçe koşmak zorunda kalmış.. Ama faydası yokmuş, uçurumdan düşmek üzereymiş.. Tutunmaya, direnmeye çabalamış.. En sonunda kolları daha fazla dayanamadığından uçurumdan düşüvermiş.. Düştüğü yer çimlerle kaplıymış.. Kalkmamış bir müddet ayağa.. Nefesini düzenlemiş.. Hala hayatta olduğuna inanmaya çalışıyormuş.. O sırada arkasında çimlerin hışırdadığını duymuş, birisi yaklaşıyormuş.. 
"Tebrik ederim" demiş birisi.. Başını kaldırıp baktığında ise isimsiz gezgini görmüş karşısında.. Şaşkınlıktan bir şey diyememiş.. Sadece bu adamın alelade bir gezgin olmadığını anlamış.. "Yaşamın bütün zorluklarını üstesinden geldin, istediğine kavuştun mu..?"
"Bilmiyorum," demiş adam "bütün kaybettiklerime değdi mi bilmiyorum.."
"Buna karar verebilecek olan tek kişi sensin.. Bu hayatta zorluklardan kurtulursun kurtulmasına ama aynı zamanda mutluluktan da feragat etmen gerekir.. Karanlığı yok etmek istersen aydınlığı da yok edersin.. Geceyi istemezsen gündüzü de kaybedersin.. Öyle bir ironidir ki bu biri olmadan diğeri olmaz.. Yorulmazsan dinlenemezsin de.. Endişe duymazsan huzur da duyamazsın.. Eğer sen gerçekten yaşamın bütün zorluklarından kurtulmak istersen o zaman yaşamın kendisini de kaybedersin.. Hala seçme hakkın var.."
"Geri dönmek istiyorum ama demiştiniz ki..."
"Kararlı olmayı öğrenmen gerekir evlat.. Yanlış yolu seçmiş olsan da kararlı davrandın, mücadele ettin.. Bunun karşılığını sana seçme hakkı olarak veriyorum.."
"Ama bütün sevdiklerimi kaybettim, gücümü, takatimi kaybettim.."
"Geçtiğin bütün o süreç, yaşadıkların, hepsi illüzyondu, yani gerçeğin bir yansıması.. Geri döndüğün zaman her şeyi bıraktığın gibi bulacaksın.."

***

Bir zamanlar bir adam varmış.. Bu adam yaşamdan tat almayı çok iyi bilirmiş.. Yaşadığı bütün zorluklardan ders çıkarır, hayatını daha da iyileştirmek için çabalarmış.. Yıllar boyunca sevdikleriyle, korkularıyla ve sahip olduğu her şeyle beraber mutlu bir şekilde yaşamış ve mutlu bir şekilde hayata gözlerini yummuş..