Bard'ın Milenyum Öyküleri

Kitap okuma kulübünde sıradaki kitabın  Hobbit olduğunu öğrendikten sonra kitabı elime aldım, tekrar okumaya kalkışırsam ne kadar sürer diye anlamak için.. Kapağını açtığımda bir notla karşılaştım.. Bir önceki doğum günümde kitabı bana hediye eden arkadaşlarım içine bir de not koymuşlardı, o zaman hatırladım.. Sebebi son derece belirsiz olsa da o arkadaşlarımla uzağız şimdi.. Benden uzaklaştıkları için onlara kızgındım ama notu görünce gözlerimin dolduğunu inkar edemem.. Notu defalarca okudum, kendimi sorguladım, onları sorguladım.. Bu durumda olmamız için hiçbir sebep olmadığına karar verdim..  2015 bu durumu değiştirecek mi bilmiyorum ama bu ufacık notun bazı duygularımı değiştirdiğini çok rahat söyleyebilirim.. Bunların haricinde şöyle bir şey de düşündüm.. Hepimizin yalnız hissettiği anlar olur.. Kişinin çevresinde ne kadar insan olsa da, bu his herkes için tanıdıktır.. Eğer benim gibi bir kitapseverseniz bu durumlarda kitaplarınıza sarılırsınız ve az önceki gibi ufa...

Sıkılmıştı gün boyu hiçbir şey yapmamaktan.. Ne yapsın..? Yapmaya çalıştığı her şey ters gidiyordu.. O da böyle hissettiği zaman ne yapıyorsa onu yaptı.. En sevdiği yeşil kalemini eline alıp yazmaya başladı.. "20.12.14 Hastayım, hem de çok.. Bir taraftan çalışmam da lazım.. Bugün cumartesi ama o kadar çok sınavım var ki.. Bir taraftan ailemi de özlüyorum.. Eğer ailenizden uzak yaşamıyorsanız anlayamayacaksınız ama telefonda seslerini duyunca gözlerim dolmaya başlıyor; böylece anlıyorum ki burda zamanım dolmuş.. 1 hafta kaldı sadece.. Böyle düşünerek dayanmaya çalışıyorum ama bunu bilirmiş gibi hayat önüme daha fazla engel koyuyor ki vazgeçeyim, sonra da pişmanlık duyayım.. Hayır yapamıyorum.. Hiçbir işe başlayamıyorum.. Uyuyamıyorum da, dinlenemiyorum.. Yazamıyorum da.. Uzun zamandır yazamıyorum.. Can sıkıcı şeyler yazıyorum tabi, canım sıkıldıkça can sıkarım.. Ne var..? Sizin içinizde hiç bencillik yok sanki..  Değişmeye başlıyorum.. Önceden tepki vermediğim olaylara çok yo...