Pandemik Hayal...

Bir kitap var. Adı Acemi Yazarın Not Defteri. Yıllar önce almıştım, belki biraz yaratıcılık, biraz hayal gücü ve biraz da öykücülük katar diye. Tabi yıllardır ne kadar ilgilendiğimi söylemeye gerek duymuyorum. Sonuçta ben hala benim. Her neyse efendim 2021 yılının şubat ayından sesleniyorum. Pandemi sürecinde ilk yılı doldurmak üzereyiz ve çok tesadüfen bu süreçte, az önce bahsettiğim kitabın bir kısmı için mini bir öykü yazmış olduğumu fark ettim ve paylaşmaya karar verdim. Bu dönemdeki kafa karışıklığıma rağmen, hayattan keyif alma çabamı güzel özetlediğini düşünüyorum. Görev şu: "Bir ağaç gibi Uyuyan Güzel uyandığında, neredeyse yüz yaşındadır." Bu alıntıyla başlayan bir hikaye hayal et. Veee buyrun...

Uyanır uyanmaz ise kendisine gelmesi saatler sürer. Bulunduğu ortamı, bedeni algılamaya ve de benimsemeye uğraşır uzunca bir süre. Bedeni hatırladığından daha ağırdır sanki, görebildiği kadarıyla ise çürümeye yüz tutmuş gibi. Çevresinde gördüğü ise hala ayakta durması çok inanılmaz görülen çok eski bir oda. Rutubetten yosun bağlamış duvarları, bazı yerlerde örümcek ağları hatta o ağların sahibi geniş bir örümcek ailesi. Başka ne bir yaşam belirtisi, ne de.... Bi saniye, belki de hikayeyi yazmam gerekmiyor. Şöyle bir özetleyelim bakalım... Eveet, kendine gelmesi, olayları sindirmesi, yüz yaşında olduğunu kabullenmesi biraz zaman alır. Sonraa... Evet evet, yüz yaşındaki bir insanın bedenine sahipmiş yani.. Yoook, yok arkadaş. Dana gibi 84 yıl uyuduysan uyandığında da 100 yaşında olmayı kabul edeceksin. Bizde böyle. Hem yüz yıl uyuyam hem de uyandığımda hala piremses olam. Yoook. Her neyse.. Bulunduğu yerde uzun süre kalamayacağını idrak edebilecek bünyesi, aklı fikri kalmış neyse ki. O yüzden işine yarayabilecek birkaç eşya ile birlikte ormana doğru yola çıkar. Sonraaa orda bazı büyücülerle karşılaşır. İçlerinden bir tanesi evini açar Uyuyan-Bir-Zamanlar-Güzel’e ve ona birçok bilgisini aktarır. Çok yaşlı da olsa her şeyi öğrenmeye uğraşır, çünkü elinde tek kalan şey aklıdır. Ya da oturup ölümü bekleyecektir. İşte neyse yani, zaman geçirmek için farklı farklı bitkileri öğreniyor, ne işe yaradıklarını öğreniyor, hangisi faydalı hangisi zehirli, hangisiyle ne iksir yapılır... Çok umutlansa da tekrar nasıl gençleşebileceğini öğrenemiyor büyücüden, çünkü böyle bir büyü YOKMUŞ YANİ. Ne yapalım arkadaş, ben de isterdim ZAMAN GERİYE AKSIIIN ama yok... Bana ne, bana yoksa kimseye yok. BİZDE BÖYLE. O yüzden benim gibi kindar gudubet bi şeye dönüşüyor bu U-B-Z-G. O kendisine yapılan uyku iksirini öğreniyor taam mı. Sonra üşenmiyor diyar diyar dolaşıyor ki bi kral, bi kraliçe ve onların piremses kızlarını bulacak. Neyse buluyor bir şekilde, tabi yaş oluyor 104. Büyücüyüm iyi dilek bilmem ne ayağına kızın 16. doğum gününde iksiri kıza içiriyor. Sonra akşamına kız bi kötü oluyor falan. Ama uyumuyor, bi iki kusup kendine geliyor. Meğer tarihi geçmiş o iksirin. Sonra işte bikaç yıl sonra falan gayet mutlu huzur içinde ölüyor U-B-Z-G. Çünkü haberi yok olanlardan, kızdan intikam aldım sanıyor. Kızın bi suçu yok tabi ama ne dedik, kindar gudubet. The good, the bad and the gudubet. Grup Vitamin'e selamlar...